پرستاران در محيط کاري خود با مسائل اخلاقي گوناگوني رو به رو هستند. تنش اخلاقي نيز يکي از اين مسائل است که هويت و يکپارچگي پرستار به عنوان موجود متعهد به اخلاق را تحت تاثير قرار مي دهد. اين پژوهش با هدف تعيين تنش اخلاقي و عوامل مرتبط با آن از ديدگاه پرستاران شاغل در بخش هاي انکولوژي بيمارستان هاي آموزشي شهر تهران در سال 1390 انجام شد. اين مطالعه توصيفي بر روي کليه پرستاران شاغل در بخش هاي انکولوژي بيمارستان هاي شهر تهران که داراي شرايط ورود به مطالعه بودند انجام پذيرفت. جهت گردآوري داده ها، پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناسي، مقياس تنش اخلاقي بازنگري شده و پرسشنامه بررسي عوامل مرتبط با تنش اخلاقي از ديدگاه پرستاران مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها نشان داد ميزان تنش اخلاقي پرستاران بخش انکولوژي زياد بود. بيشترين تنش اخلاقي در موقعيت هاي چشم پوشي از عدم دريافت رضايت آگاهانه از بيمار و انجام درمان و آزمايش هاي غيرضروري در مراحل آخر حيات بيماران بنا به دستور پزشک بود. همبستگي آماري معني دار بين سن، سابقه کار در بخش انکولوژي و وضعيت استخدام با شدت تنش اخلاقي يافت شد (P£0.05). از ديدگاه پرستاران مورد مطالعه عوامل سازماني از جمله حمايت از جانب مديران، استقلال حرفه اي پرستار و داشتن شرح وظايف مشخص از بالاترين عوامل موثر بر تنش اخلاقي محسوب مي شود. پرستاران شاغل در بخش انکولوژي به طور دائم با موقعيت هاي باليني همراه با تنش اخلاقي بالا رو به رو مي شوند. بنابراين، ارائه راهکارهايي براي مقابله با تنش اخلاقي در اين محيط ها ضروري به نظر مي رسد.